Vacuüminjectie van het eerste paneel

Het groene deel is reeds volgestroomd met epoxy.
De zwarte lijn naast het paneel is de tape
waarmee de zak is dichtgeplakt

Tja, en dan val je midden in een onderdeeltje van de bouw. Normaliter vindt het ontwerp toch plaats voordat er gebouwd wordt? Dat klopt inderdaad, wees gerust: ook de diverse aspecten van het ontwerpen komen later nog uitvoerig aan bod. 
Toevallig ben ik net aan deze blog begonnen, en is dit de status van het project op dit moment.

Het gaat hier om het paneel waaruit ik alle schotten voor de drijvers ga zagen. Het is, afgezien van een proefstukje dat ik eerder al eens maakte, het eerste paneel dat ik zelfstandig met behulp van vacuüm infusie bouw.

Het is uiteindelijk tegen alle verwachting in toch nog goed gelukt. Het hele proces ging met horten en stoten. Een paar dagen eerder had ik het eerste deel van het laminaat alvast klaar gemaakt. Eerst de vacuümfolie over de tafel leggen. Daarop de peel-ply, dan een 400 gsm biaxial glaslegsel, en vervolgens het Lycell 80 schuim van 12 mm.

Op deze avond moest ik alleen de laatste laag glas (zelfde als hierboven), nog een laag peel-ply en vervolgens weer de vacuümfolie aanbrengen. En natuurlijk de rubberachtige tape om de zak dicht te plakken, en de aan- en afvoer voor de epoxy. Al met al duurde het wat langer dan verwacht. Toch dacht ik dat ik om 21:00 uur nog wel genoeg tijd had om het infusie proces af te ronden. 
De te verwachten hoeveelheid epoxy laat zich gemakkelijk berekenen: ik ga uit van een 50/50 mix van glasvezel en epoxy. Twee glaslagen van 400 gsm wegen 800 gram per vierkante meter, en dit zou dan ook de hoeveelheid epoxy moeten zijn. Het paneel was 4.3 x 0.97 meter, dit geeft een oppervlakte van 4.17 m2 waardoor het totale gewicht van de epoxy op 3.34 kg komt. Tel daarbij op ongeveer 17.2 meter spiraalslang met een doorsnede van ongeveer 1 cm2 (voor de aanvoer van epoxy en afvoer van lucht) die ook geheel of gedeeltelijk vollopen met epoxy. Dit is ongeveer 1.7 liter, ruwweg 1.9 kg. In totaal dus iets meer dan 5 kg epoxy.

De onderkant van het vacuüm reservoir is gesmolten en
gaan lekken. Provisorisch gedicht met een bout.

Omdat epoxy bij het uitharden heet wordt besloot ik om steeds kleine hoeveelheden te maken van ongeveer 600 gram per keer. Tijdens het opzuigen van de ene batch kon ik dan de volgende batch vast mengen. Helaas was ik een keer te laat, en zoog het slangetje luchtbellen aan. Ik dacht al dat alles nu verprutst was, maar ging toch maar door omdat ik dacht dat dan delen van de plaat misschien nog goed zouden zijn. 
Het duurt een uur of acht voordat de epoxy zover uitgehard is dat het vacuüm niet meer nodig is. Het was inmiddels al half twaalf voordat de epoxy over de hele plaat was uitgelopen en ik naar bed kon. Uiteraard sliep ik door de spanning zo licht dat ik om een uur of twee wakker werd, en besloot om eens te kijken. Van een afstandje hoorde ik het al: de pomp liep continue, wat betekende dat er ergens een lek was, of dat de drukschakelaar kapot was. Het bleek de eerste optie te zijn. Blijkbaar was er wat epoxy in het vacuümreservoir gezogen, en zodanig warm geworden dat de bodem zacht genoeg was geworden om naar binnen te zuigen en uiteindelijk kapot te gaan. Snel een bout over het gat geplakt met terostat (vacuüm tape). Helaas was een van de aanzuig buisjes ook vol komen te staan met zeer stroperige epoxy, waardoor het vacuüm pas weer hersteld kon worden na vervanging van het buisje.

De volgende middag had ik pas tijd om de zak open te maken en het resultaat te inspecteren. Het bleek boven verwachting toch prima gelukt te zijn, en de hele plaat kon gebruikt worden.